από Nana Np.
"Γεννηθηκα ενα πανεμορφο απογευμα, ξερεις.. απο αυτα τα απογευματα που θες να αραζεις στον ηλιο με τις ωρες!
Το πρωτο πραγμα που ενoιωσα, ηταν η
ανασα της μανας μου και η ζεστασια απο την τρυφερη της γουνα! Τι
ευτυχια!
Εκει που μεγαλωσα ειχαμε απεραντο χωρο να παιζουμε και να τρεχουμε
ελευθερα εγω και τα αδερφια μου...
Ηταν ανοιξη και μυριζαν ολα τοσο ομορφα,
ετρεχα ελευθερη και ολα ηταν τοσο ιδανικα..
μεχρι που μια μερα ηρθαν καποια ασχημα, περιεργα πλασματα, με βρωμικα
χερια απο ξεραμενο αιμα και αρχισαν να με κυνηγουν,
απο μακρυα ακουγοταν το ουρλιαχτο της μανας μου, ενοιωθα φοβο και η
καρδια μου χτυπουσε δυνατα,
ποιοι ηταν αυτοι που εκαναν τα αγαπημενα μου προσωπα να κλαινε?
Γιατι? τι τους ειχαμε κανει?
ξαφνικα ακουω ενα πολυ δυνατο θορυβο και αμεσως μετα ενιωσα εναν
απιστευτο πονο,
ειχε πιαστει το ποδι μου σε μια απο τις δαγκανες
που ειχαν οι τυποι μοιρασει στο δασος, στο δασος μου, στο δασος που
μεγαλωνα..!
Σταματησα να τρεχω.. απο πανω μου αυτοι...αρχιζαν να ξεσκιζουν τις
σαρκες μου... ΓΙΑΤΙ?
Αρχισα να ποναω τοσο οσο δε μπορουσα να καταλαβω..
Ποναω μανουλα...
Δε θα ξανατρεξω ποτε ελευθερη?
Για να περασει ο πονος αρχιζα να σκεφτομαι τις πεδιαδες που μεγαλωνα με
τα αδερφια μου
και τις νυχτες που κουλουριαζομασταν ολοι μαζι για να μη κρυωνουμε...
Αντιο μανουλα... σε λιγο δε θα ζω. σε λιγο καποιος ακαρδος και
απολιτιστος ανθρωπος θα φοραει την γουνα μου για να καλυψει την ασχημια
του..
την γουνα μου που με την οποια καποτε θα επρεπε να ζεσταινω τα δικα μου
παιδια,
οπως εκανες εσυ με μενα μανουλα... που εισαι να με ζεστανεις τωρα που
ειμαι γυμνη μανουλα???
Σε βλεπω.. ερχομαι να παιξουμε μανουλα..."
©ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ- ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΟΛΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ
