''Για τον Βίνσεντ όμως το ποτό ήταν απόλαυση και πρόβλημα μαζί.
Καθώς περνούσε ο καιρός και δουλεύοντας περισσότερο, έπινε ολοένα και περισσότερο. Ίσως αντιδρώντας στο άγχος και το στρες της δουλειάς, και με την ελπίδα πως έτσι θα ηρεμούσε την ψυχική του διαταραχή. Όταν ανησυχούσε για ''πιθανές καταστροφές'', ζωγράφιζε μετά μανίας. Δούλευε για να μην ''υποφέρει ψυχικά, τόσο πολύ''. Πρόσθετε δε: ''Αν η θύελλα μέσα μου φουντώσει, πίνω ένα ποτηράκι παραπάνω για να ξεχαστώ.''
Martin Gayford, ''Tο Κίτρινο Σπίτι''
