ασφαλές πάτημα

'Eίναι στη φύση των σπόρων να παραμένουν αδρανείς για όσο διάστημα χρειάζεται. Και από τη στιγμή που θα βλαστήσουν, χρειάζονται χρόνο και φροντίδα για να μπορέσουν να μεγαλώσουν.

 Οι απλοί άνθρωποι μπορεί να έιναι εξοργιστικά κοντόφθαλμοι και αδαείς, το κόστος όμως για την απόκτηση προοπτικής και σοφίας είναι πολύ συχνά καταστροφικό. Όπως επισημαίνει και ο Frodo σχετικά με την αναχώρησή του: ''Θα έπρεπε να θέλω να σώσω το Shire, αν μπορούσα, αν και υπήρξαν στιγμές που πίστεψα πως οι κάτοικοί του ήταν κουφοί και πολύ ανόητοι για λόγια, και ένιωθα πως ένας σεισμός ή μια επιδρομή δράκων ίσως ήταν καλή γι'αυτούς. Δε νιώθω το ίδιο όμως τώρα. 

Πιστεύω πως όσο το Shire παραμένει πίσω ασφαλές και άνετο, θα μπορέσω να αντέξω την περιπλάνηση -  θα ξέρω πως κάπου θα υπάρχει ένα ασφαλές πάτημα, έστω κι αν δεν μπορέσω ποτέ ξανά να πατήσω εκεί...''

Μανώλης Παρούσης - ''Τόλκιν, τα Πλάσματα και οι Μύθοι της Μέσης Γης''

hearts may break

'Hearts may break, but hearts are the toughest of muscles able to pump for a lifetime, seventy times a minute, and scarcely falter along the way. Even dreams, the most delicate and intangible of things, can prove remarkably difficult to kill.''

Neil Gaiman, from the Introduction of 'Fragile Things'

Τι σημαίνει ν' αγαπάς τη χώρα σου;

''Τι σημαίνει ν' αγαπάς τη χώρα σου; Μήπως σημαίνει να μισείς τη χώρα του άλλου; Αν ναι, τότε η αγάπη αυτή δεν είναι καλό πράγμα. Μπορεί όμως να είναι απλώς αγάπη για τον εαυτό μας, οπότε είναι κάτι καλό. Μόνο που δεν πρέπει να το αναγορεύεις σε αρετή ή να το κάνεις επάγγελμα.''

Ursula K. Le Guin ''Left Hand of Darkness''

αλλαγές

''Έχουμε κατοικήσει και στις πραγματικές και στις φανταστικές χώρες πολύ καιρό. Αλλά σε κανένα από τα δυο μέρη δεν ζούμε όπως ζούσαν οι γονείς μας ή οι πρόγονοί μας. Η γοητεία αλλάζει με τον καιρό, και την εποχή.

Ξέρουμε μια ντουζίνα διαφορετικούς Aρθούρους τώρα, όλους αληθινούς. Το Σάιρ άλλαξε αμετάκλητα ακόμα και στη διάρκεια ζωής του Μπίλμπο. Ο Δόν Κιχώτης έφτασε έφιππος ώς την Αργεντινή και συνάντησε εκεί τον Χόρχε Λουις Μπόρχες.''

απο τον πρόλογό της Ursula Le Guin στο 'Tales of the Earthsea'

απόλαυση και πρόβλημα μαζί

''Για τον Βίνσεντ όμως το ποτό ήταν απόλαυση και πρόβλημα μαζί.

Καθώς περνούσε ο καιρός και δουλεύοντας περισσότερο, έπινε ολοένα και περισσότερο. Ίσως αντιδρώντας στο άγχος και το στρες της δουλειάς, και με την ελπίδα πως έτσι θα ηρεμούσε την ψυχική του διαταραχή. Όταν ανησυχούσε για ''πιθανές καταστροφές'', ζωγράφιζε μετά μανίας. Δούλευε για να μην ''υποφέρει ψυχικά, τόσο πολύ''. Πρόσθετε δε: ''Αν η θύελλα μέσα μου φουντώσει, πίνω ένα ποτηράκι παραπάνω για να ξεχαστώ.''

Martin Gayford, ''Tο Κίτρινο Σπίτι''